Ruim 8.700 euro moet Amsterdamse buurtrestaurant Einde van de Wereld afdragen aan de gemeente voor het terras. Een onaangename verrassing voor de vrijwilligers achter het drijvende restaurant aan de Javakade, dat deze terrasbelasting nooit eerder hoefde te betalen. "Ons terras staat nota bene aan boord, niet op de kade."
Buurtrestaurant kan terrasbelasting niet betalen - NH Nieuws
De Amsterdamse terrasbelasting zorgt niet alleen voor kopzorgen bij horecaondernemers. Eind vorige maand viel ook bij veel sportverenigingen voor het eerst een aanslag voor terrassen op de mat. Die vlogen eerst nog door de mazen van het net, maar door een nieuwe systematiek in de gemeentelijke administratie is dat nu voorbij. De gemeente heeft al gezegd dat dat niet de bedoeling kan zijn, en beloofde de sportclubs te kijken naar een oplossing.
Buurtinitiatief
Maar geldt dat ook voor het Einde van de Wereld? Het buurtrestaurant op een boot aan de Javakade, gerund door vrijwilligers, heeft op het voor- en achterdek een terras opgebouwd. Voor het eerst in haar veertigjarig bestaan is de stichting achter het restaurant gesommeerd het zogeheten terrasprecario te betalen.
"Dit zou betekenen dat we gaan zinken"
Bij het restaurant zijn ze niet onbekend met precario's, een belasting die de gemeente mag heffen voor het gebruik van openbare ruimte. "De stichting betaalt al jaren liggeld, net als woonboten", vertelt voorzitter Claud Biemans. Vorig jaar bedroeg het liggeld zo'n 5.225 euro. "Dat bedrag is in vijf jaar tijd meer dan verdubbeld. De gemeente heeft dus al aardig aan ons verdiend."
Tekst gaat door onder de foto
Ook de terrasbelasting is een vorm van precario. "Die hebben wij in het verleden nooit gekregen", zegt Biemans. Nogal wiedes, vinden ze bij het restaurant: het terras staat op het voor- en achterdek van de boot - waarvoor al liggeld is betaald. "We zetten onze stoelen en tafels nooit op de kade."
Bovendien houdt de gemeente er volgens Biemans een vrij slordige meetmethode op na. "Zij komen op 83 vierkante meter. Nou, dat kan echt niet meer dan 50 vierkante meter zijn."
Van kraakpand tot buurtrestaurant
Het Einde van de Wereld ontstond veertig jaar geleden op een dan nog leeg en blubberig Java-eiland, destijds een uithoek van de stad. In een gekraakt gebouw begonnen een aantal vrijwilligers een kantine, waar men op inschrijving een daghap kon halen. Algauw werd het programma uitgebreid met filmvertoningen en muziekoptredens.
Eind 1995 ging het gebouw tegen de vlakte, om plaats te maken voor woningen. Met steun van de gemeente zetten de krakers hun initiatief echter voort op de boot Quo Vadis, gelegen aan de zuidkant van het eiland. Op woensdagen en vrijdagen kan je er terecht voor een maaltijd. De bediening, de koks, het management - iedereen doet het uit liefde voor de buurt en de boot. De daghap met vlees of vis kost gasten 8 euro, de vegetarische maaltijd is één euro goedkoper. "En een toetje krijg je voor 2 euro", zegt Biemans trots.
Dat nou juist een gemeentebelasting het buurtrestaurant de kop kan kosten, noemt Biemans wrang. "Dit zou betekenen dat we gaan zinken. Ik begrijp er helemaal niets van." De 8.725 euro die de stichting moet afdragen voor hun terras, zou volgens de voorzitter de nekslag zijn voor het buurtinitiatief.
Bezwaar
Vanwege privacyoverwegingen kan de gemeente niet ingaan op individuele gevallen, aldus een woordvoerder. "Als ondernemers een aanslag krijgen waarvan ze denken dat het niet klopt of dat het onredelijk is of als ze die niet kunnen betalen, dan roepen we deze ondernemers op zich te melden bij de gemeente. We kijken dan of er iets niet klopt en welke mogelijkheden er zijn."
De stichting achter het Einde van de Wereld heeft inmiddels officieel bezwaar gemaakt.
💬 Wil je niets missen uit Amsterdam?
- Blijf op de hoogte via nhnieuws.nl/amsterdam
- Mail je tips naar [email protected]
- Praat mee en deel jouw nieuws in onze speciale Amsterdamse Facebookgroep!
Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]